dalamaq

f.

1. Ətə toxunub gicitmək, yandırmaq. Gicitkən əlimi daladı. Yun corab ayağımı dalayır. – Atanın üzündəki neştər kimi tüklər balacanın üzünü daladığı üçün yuxudan ayıldı. Ə. Vəl..

2. Qapmaq, dişləmək (quduz heyvanlar haqqında). Quduz canavar kimi dalamaq. – Qurdumuz quduzdur, dalar; Şahinimiz durna ovlar. «Koroğlu». Bir qaydadır, qaçaq-quldur otlaqları talayır; Quduz itlər ötüb-keçən yolçuları dalayır. O. S..

3. Sancmaq. Taxtabiti dalayır.

4. məc. Acı söz söyləmək, sancmaq, acıtmaq (bəzən «qudurmuş it kimi» sözləri ilə). <Hacı Fərəc:> Sən bilmirsən, Güldəstə, o arvad qudurmuş it kimi məni dalayır. N. V..

◊ Yan-yörəsini dalamaq – hamını sancmaq, acılamaq, söymək, təhqir etmək. <Mollabacı Hürzada:> Paxıllıqdan qudurmuş itə dönüb yan-yörəni dalayırsan. Ç..